Wizyta rozpoczyna się szczegółowym wywiadem, w którym fizjoterapeuta analizuje dolegliwości młodego Pacjenta, historię leczenia oraz przyjmowane leki. Następnie przeprowadzane jest badanie funkcjonalne, obejmujące ocenę siły mięśniowej, stawowej, postawy ciała, zakresu ruchu, równowagi, koordynacji oraz innych kluczowych aspektów sprawności fizycznej.

Aby uzyskać pełny obraz stanu zdrowia Pacjenta, fizjoterapeuta może zalecić wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych lub konsultację u innych specjalistów. Na podstawie zebranych informacji opracowywany jest indywidualny program terapii, dostosowany do potrzeb dziecka, przy ścisłej współpracy z rodzicami lub opiekunami, którzy odgrywają ważną rolę w procesie rehabilitacji i monitorowaniu postępów.

Fizjoterapeuci stosują różne techniki terapii manualnej, takie jak mobilizacja stawów i powięzi, masaż oraz inne metody, aby zmniejszyć ból, poprawić ruchomość i funkcjonowanie organizmu.

Terapia mięśniowo-powięziowa koncentruje się na pracy z powięzią, która często przyczynia się do powstawania dolegliwości bólowych. Celem terapii jest jej rozluźnienie oraz uwolnienie napięć, zrostów i przemieszczeń, które mogą powodować ból oraz ograniczać ruchomość stawów.

Stabilizacja centralna odnosi się do prawidłowego funkcjonowania mięśni głębokich w obrębie kompleksu lędźwiowo-miednicznego, zapewniających stabilność kręgosłupa i miednicy w statyce i dynamice.

Stabilizacja lokalna dotyczy mięśni głębokich, które stabilizują poszczególne segmenty ciała, np. mięśnie poprzeczne brzucha czy głębokie pleców, zapewniając precyzyjne wsparcie podczas ruchu i obciążenia.

Metoda terapeutyczna w fizjoterapii polegająca na oklejaniu wybranych części ciała specjalnymi plastrami. Celem tej techniki jest przede wszystkim złagodzenie bólu, poprawa krążenia oraz odciążenie mięśni, co wspomaga proces rehabilitacji i przyspiesza regenerację.